Czek

rozliczenia-czekowe

Czek to dokument służący za środek zapłaty. Zawiera polecenie wystawcy dotyczące wypłacenia okazicielowi ściśle określonej kwoty ze środków, którymi w danym banku dysponuje.
Podstawą funkcjonowania czeków w Polsce jest ustawa Prawo czekowe z 28. kwietnia 1936 r.

Aby czek był pełnoprawnym dokumentem musi zawierać następujące elementy:
1. Nazwę “czek” w języku w jakim go wystawiono.
2. Polecenie bezwarunkowego wypłacenia określonej kwoty.
3. Dane osobowe trasata, w polskim prawie trasatami mogą być wyłącznie banki.
4. Określenie miejsca płatności.
5. Datę i miejsce wystawienia czeku.
6. Podpis wystawcy czeku, czyli trasanta.

Bardzo istotne jest rozróżniania pojęcia trasanta od trasata. Trasantem, czyli wystawcą może być każda osoba fizyczna, która posiada własny rachunek bankowy. Bardzo ważne jest, że bank nie ma obowiązku realizacji czeku, jeżeli na rachunku wystawcy brak wystarczających środków. Trasatem jest zaś bank, który prowadzi rachunek bankowy trasanta.

Wyróżnia się trzy rodzaje czeków:

  • czeki rozrachunkowe – pozwalają na rozliczenie bezgotówkowe, a odbiorcą czeku może być tylko posiadacz rachunku bankowego,
  • czeki gotówkowe – zlecające bankowi wypłatę gotówki na rzecz posiadacza czeku,
  • czeki zakreślone – realizowane wyłącznie na ręce bankiera lub stałego klienta banku.

W praktyce finansowej możliwe jest prowadzenie rozliczeń za pomocą czeków – to jedna z form płatności bezgotówkowych, popularna m.in. w Stanach Zjednoczonych czy w Wielkiej Brytanii. W Polsce nigdy nie była szeroko stosowana.

Dodaj komentarz